ноќеска (прил.)
Со одвратност од себе сонот го оттурна она, мислите црни ги гони; но пак ја обградија мачните слики од сонот ноќеска што ѝ се сони. Штом шушнува нешто - смуртеното чело го крева сигурно синот ѝ ќе е!
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Влајко Лазев, Мало, Чолакот и Сребрин им советуваа на веачите да не брзаат, да остане мерењето за утре, за да можат ноќеска да спијат по некое и друго кило, ама Сулиман ага, и тој чивчија по занает со чифликот во Лагот, многу убаво ги знаеше сите марифети оти тој самиот им ги правеше на спаиите, па им даде зорт: довечера да биде мерено житото.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Лебами, Ристе, да не веруаш оти ноќеска ќе заспие.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Најпосле и Велигден дојде. Дедот поп Трајко неколкупати излева ноќеска да види што коа е и таман Деницата се јави над Српјановец, си ја зеде торбичката со алатите и пукарачукара, дојде во црквата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тргна полека надолу мислејќи само на работата што требаше да се стори ноќеска и така речиси и не сети кога сурнал в река.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Децата патем нагоре разбраа што се случило ноќеска.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Само чу - „Нека остане ноќеска овде. Инаку, нема смисла.“
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
„Нека остане ноќеска овде.“ Го отвори очите и се исправи.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
„Германецот бара да престанете со пеењето. Ноќеска го убиле брат му кај бензиските складишта. Заканува, ќе пука.“
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ако е за колење, ноќеска ќе нѐ изведат и ќе нѐ исколат: ако е пак за пари, чекајте ги утре рано.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Сонував ноќеска, или слушав во сонот, не знам салам.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
А сеќаваше дека се поти од нив по челото и по грбот. - Ноќеска.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Дури тогаш помисли на оној, што пукаше ноќеска, дробејќи го стаклото.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Затоа и ноќеска страот од дивината беше кај Претседателон онаков...
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сите се исплашија. Какво ли пак животно било овде ноќеска!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
- А кој е ако не си ти? Кажи, влегуваше ли некој овде ноќеска? - Влегуваше... - Кој, коој! – скокнаа децата.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Но денеска пак му ја зедоа со пцуење, зашто ноќеска сите ги растревожи и ги натера да дотрчаат кај него дома, вооружени и готови за борба.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
„Ноќеска можам да спијам спокојно.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Бојане, ноќеска ќе спиеме кај вас. Задоцнивме, се расипа џипот...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Мириса на снег. Ако натрупа ноќеска утре не ќе можам да си појдам.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
