море (изв.)
– „Море, од кај те познаваа, бре Силјане, што те честија,“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Море што не проговориш, бре Силјане, да речеш добровечер, му рекол мажот, или помози Бог?
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Боже! Зер си гледал од некаде, ја ти кажал некој, море синко Силјане,“ му рекла мајка му.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
ФИДАН: Море, Зафире, запеј нешто мераклиско! Баре песната да нѐ окрепи!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Море, пари, пари, бре голтар! (Крева рака на Костадин).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Море, побратиме!... И првата тежи и последната тежи!... Разделба е разделба!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Море, право во Вардар, да се удавам! (Ја опипува главата, ја тргнува крпата со која му е врзана, ја фрла тресејќи се од гнасење.) Еј, Теодосе! Умри, Теодосе, Теодосе!... (Отидува.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Море... жената е за сѐ крива! Е, што ќе ја изнатепам!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
СИТЕ: Ајде! Ајде! Кај кумот! Море, вие сте за бесење! (Се чисти од сламата.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ДЕПА: Море Панде, не ти требаше да расправаш вакви муабети.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
ДЕПА: Море Панде, што те стијоса да расправаш такви муабети?! Белки не е ништо...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
ДЕПА: Што те стиоса, море Панде да прикажуваш само стравови!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
И кога сите минеа покрај врбата стушена - делии се запираа незнаен брат си викаа: „Ја стани, море јабанец на оро со самовили!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
А море, овчар будала, Каде се чуло видело, Каде се чуло видело Мома на пат да љубиш?
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Гробник еден!... за него личело да се забере и да пее под пенџере. (Николаќи повторно пее под прозорецот): Сечи, моме руса коса, Сплети скала да се качам, Да ти влезам, море’ море, в одајчето, В одајчето шарено.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
САВЕТКА: (убедливо). Море, кога ќе ѝ свирне вујко ѝ и оро ќе игра!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
БОГДАН: (полека подразбира и најлосле како од гром трештен) Шта кажеш, море жено?...
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
„Мојто момче, Џемо море, не е дома, мојто момче на туѓина, на туѓина, на печалба.“
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
— Е, море, ка си сторила кабул да не му даваш на луѓето да видат радост од нивиото срце, тогај греот нека биде на тебе.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Бојана прва почна: — Море, сте чуле ли, жени? Илко Сукала довел невеста, мори!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
